ต้นกำเนิดของซาลาเปา
ว่ากันว่าซาลาเปาเกิดขึ้นในยุคราชวงศ์ฮั่น (ประมาณ 200 ปีก่อนคริสต์ศักราช) โดยในยุคนั้นถูกเรียกว่า “หมั่นโถว” ซึ่งเดิมทีไม่มีไส้ แต่เป็นแป้งนึ่งทรงกลมที่ใช้เป็นเสบียงอาหารของทหาร หมั่นโถวถูกออกแบบมาเพื่อให้ง่ายต่อการพกพาและเก็บรักษา ต่อมาในราชวงศ์ถัง ซาลาเปาเริ่มพัฒนาให้มีไส้หลากหลาย เช่น หมูสับ ถั่วหวาน และผัก เพื่อเพิ่มรสชาติและคุณค่าทางโภชนาการ มีเรื่องเล่าว่า ข้าราชการชาวจีนชื่อจูเก่อเหลียงได้นำหมั่นโถวมาใช้ในพิธีกรรมเพื่อสื่อถึงการบูชาเทพเจ้า โดยนำมาปั้นให้คล้ายหัวคนและใส่ไส้เข้าไป ซึ่งนับเป็นจุดเริ่มต้นของซาลาเปาไส้
ซาลาเปาถูกส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่น และในแต่ละยุคสมัยก็มีการปรับเปลี่ยนรูปแบบให้เข้ากับความต้องการและวัตถุดิบในท้องถิ่น ทำให้ซาลาเปาเป็นอาหารที่สะท้อนถึงความหลากหลายทางวัฒนธรรมและความคิดสร้างสรรค์ของมนุษย์
